صدرنامه، در دو باب و هر باب حاوی دو فصل،مشتمل است بر احوال و آثار عالم نامدار خاندان پُر آوازۀ صدر،مرجع مدیر و مدبّر،مرحوم آیةالله حاج سیدصدرالدین صدر(م۱۳۷۳ق) و فرزند برومندش، صاحب آثار متنوع و فراوان،مرحوم آیةالله حاج سید رضا صدر(م۱۴۱۵ق).
صدر نامه،با استناد و اتکا به آثار مکتوب و وثائق و اسناد موجود،نقش پُررنگ و برجستۀ آیةالله حاج سیدصدرالدین صدر در حفظ و بالندگی حوزۀ علمیۀ قم بعد از ارتحال آیةالله حاج شیخ عبدالکریم حائری(م۱۳۵۵ق) را به خوبی نشان می دهد و باب دوم آن حیات علمی و شخصیت فرزند پُرآوازۀ ایشان،آیةالله حاج سیدرضا صدر را به تفصیل تبیین کرده است.
استیعاب و جمع آوری یکجای اسناد و مدارک و بازخوانی آنها با مشقت و زحمت بسیار،از ویژگی مهم صدرنامه است که در کنار امتیازات فراوان دیگر،آن را اثری ماندگار،آموزنده و پُرمایه کرده است.
